Zeg tegen jezelf: ik ben een slappe lul en dat wil ik niet. Dat is stap 1 omdat je dan accepteert dat het zo is en van daaruit kun je verder. Zonder zelfkritisch te zijn komen we nergens. Zoals het verleden heeft aangewezen. Er zijn ook mensen die beweren dat als ze naar een koekje keken er al van aankwamen. Deze mensen gaven aan echt niet te kunnen afvallen, hoe weinig ze ook aten. In een experiment zijn deze mensen gezamenlijk in een huis gezet met een diëtiste en een personal trainer.

Drie keer raden wat er gebeurde. Ja, ze vielen allemaal af. Er is zoiets als stiekem eten en al deze mensen lijden daaraan. Het is gewoon jezelf en je omgeving voor de gek houden. Want iedereen kan afvallen. Wellicht met wat motivatie hulp, maar uiteindelijk moet je het toch echt zelf doen. Er is helemaal niemand die je weerhoudt van stiekem eten. De verantwoordelijkheid voor jouw overgewicht ligt totaal en volledig bij jou zelf, hoe vervelend en frustrerend ook.

Dus mocht je die knop hebben omgezet en hebben bedacht; dit ben ik niet! Doe er dan wat aan. Je wordt er ook nog eens rijkelijk voor beloond. Niet alleen in je verschijning en dat leuke jurkje dat ineens past, maar ook in je gezondheid en flexibiliteit. Lekker op het strand een potje ballen met de kinderen? Kan straks gewoon weer. Die trap op zonder te hijgen? Kan straks gewoon weer. Je zit beter in je vel. Niet alleen lichamelijk, maar ook psychisch.